Ik leerde hem kennen in een bar. Hij viel me op toen hij met zijn arrogante kop en ruige, ongeschoren look ongevraagd naast me kwam zitten. Normaal verwacht je dan dat je een drankje krijgt aangeboden, of dat er wat zogenaamd belangstellende opmerkingen komen, vermengd met halfdronken complimentjes die de volgende dag alweer vergeten zijn. Maar bij hem was het anders: hij negeerde mij volkomen.
Zelfs mijn verschillende pogingen om zijn aandacht te trekken, bleven gewoon in de lucht hangen. Ik snapte er niks van! Ineens zag ik wel dat deze lomperik eigenlijk best mooie ogen had. In een ultieme poging om te zorgen dat hij me ten minste zou zien, hief ik mijn glas en proostte ik naar hem: “Op de eeuwige vriendschap!” En ja hoor, nu zei hij iets terug, al was het niet wat ik verwachtte. “Nou, daar drink ik niet op,” zei hij, om er ter verduidelijking aan toe te voegen: “Als je bevriend bent, neuk je elkaar niet.”
Of het de alcohol was of zijn ongewone aanpak, dat weet ik niet, maar al snel bekroop me een waanzinnig verlangen naar zijn lichaam. Hij had iets magisch, iets onweerstaanbaars in zijn aura. We raakten aan de praat en wat hij zei, werd steeds ondeugender. Ook zag ik hoe hij mij met zijn ogen zowat helemaal uitkleedde. Toen hij me vroeg of ik soms piercings op intieme plekken had, vertelde ik hem spontaan van mijn clitorisclipje. “Hmm, doe je benen ‘s wat uit elkaar, dat ik kan voelen of je de waarheid spreekt.” Meende hij het? Wilde hij werkelijk tussen mijn benen voelen, hier aan de bar, in het bijzijn van anderen? Mijn lichaam gaf al antwoord, want als door een onzichtbare hand geleid, gingen mijn benen iets uit elkaar. En daar gleed zijn hand onder mijn rok, langs mijn natte slipje… zonder dat verder iemand van alle andere aanwezigen doorhad wat er hier pal aan de bar gebeurde.
Tevreden stelde hij vast dat ik de waarheid had gesproken en dat hij me daarvoor zou gaan belonen, bij mij thuis. We waren mijn appartement nog maar nauwelijks binnengegaan, of hij pakte me bij mijn haren vast, trok me naar zich toe en zei: “En hoe wil het hoertje graag beloond worden?” Hoorde ik het goed? Noemde hij mij een ‘hoertje’? En erger nog: Waarom vond ik dat supergeil? Waar was ik überhaupt mee bezig? Veel tijd om na te denken had ik niet, want al een paar seconden later had ik meneer zijn apparaat tussen mijn benen, gevolgd door een paar verbale vunzigheden die ik tot mijn verbazing even vulgair beantwoordde: “Ja, neuk me maar ’s flink… Pak me maar lekker hard aan, dan ben ik jouw sletterige hoertje!”
Helemaal uitzinnig van geilheid en als een stel wilden gingen we mijn appartement door, en werden alle meubels getest als seksplek. Toen hij me op mijn rug op de eettafel legde, vergat ik werkelijk alles om mij heen… Alsof de heerlijke mix van erotische lading, oplaaiende passie en pure extase me naar een hoger plan voerde. Totdat mijn bezoeker ineens met zijn kloppende geslacht mijn kontje binnen wilde! In paniek deed ik mijn mond open, om luidkeels mijn maagdelijke kontje te verdedigen. Moeder Natuur had er immers geen slotje op gezet, maar daar voelde ik al een hand op mijn mond; het was zijn manier om seksuele onenigheden op te lossen. Tegelijk voelde ik nog iets. Langzaam maar heel erg zeker drong er iets warms en hards mijn onderlichaam binnen, daar waar ik nog nooit seks had gehad. En eenmaal over de eerste schrik heen, begon ik het lekker te vinden. Sterker nog, het maakte me nog geiler dan ik al was en ik wilde alleen maar méér! Elke stoot waarbij zijn onderlichaam tegen mijn billen stootte en elke gore term die hij daarbij verzuchtte, brachten me dichter naar een hoogtepunt zoals ik in jaren niet meer beleefd had. Zo kwam ik klaar, ingeklemd tussen zijn sterke, dwingende handen, gevangen op mijn eigen eettafel, in een extatische anaalseks ontmaagding.
De daaropvolgende weken en maanden stuurden we elkaar lekker obscene berichtjes. Dan schreef hij bijvoorbeeld: “Ik wil dat je nu een foto van je spleetje maakt en die doorstuurt.” Wat natuurlijk niet kon, als ik op mijn werk was. “Dan ga je NU naar de wc en maak je daar een foto. Begrepen? Zo niet, dan krijg je straf!” Daarom gehoorzaamde ik niet, want ik wilde niks liever dan door deze stoere en dwingende man gestraft worden. Ik kocht zelfs alvast de strafwerktuigen, zoals een zweepje, een paddle, bondagetouw, tepelklemmen… Allemaal zaken waar ik in mijn nieuwe rol als sletterig hoertje naar verlangde.
Ook al kenden we elkaar nauwelijks, het voelde toch vertrouwd. Het was alsof deze man een knop in mij omzette, mij mijn remmingen, moraal en reserves deed vergeten. Het werkte perfect: bij alles waarin ik hem tegensprak, bestrafte hij me. En ik genoot ervan! Hij ging steeds verder, totdat ik hem werkelijk moest smeken om genade. Anders zou hij me aan mijn haren het huis door gesleept hebben en me zo hard in mijn kontje hebben genomen dat ik er een week niet van had kunnen lopen. Zijn ‘Hoerige slettenbak’ had tenslotte niet beter verdiend. Zoals gezegd: ik genoot ervan. Elke klap, elke kneep, elke beet was me welkom, ook al pinkte ik echt wel eens een traantje weg van de pijn.
Hij had mij volkomen in zijn greep. Ik was compleet aan hem overgeleverd. Voor het eerst in mijn leven had ik de totale controle uit handen gegeven. Zelf hoefde ik niets meer te bedenken of te beslissen en dat voelde gevangen en tegelijk helemaal bevrijd. Langzaamaan raakte ik zelfs aan hem verslaafd: we bedreven niet alleen lichamelijk de liefde, ik ging ook mentaal in hem op. Het was zó heftig, dat ik er op een goed moment toch mee gestopt ben. Ons spel dreigde mij volkomen op te slokken, en dat was het me toch niet waard. Ik heb er geen spijt van: het was een waanzinnig spannend avontuur!